Użytkowanie lasu to działalność mająca na celu wykorzystanie dla potrzeb człowieka naturalnych bogactw leśnych. Poprzez umiejętne gospodarowanie odnawialnymi zasobami przyrody leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu w sposób zapewniający jego trwałość.
O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć, czyli ilość drewna, którą można „pobrać" z lasu bez wyrządzenia mu szkody. Jest on określony w planie urządzania lasu, opracowywanym dla każdego nadleśnictwa na okres 10 lat przez Biuro Urządzania Lasu i zatwierdzanym przez Ministra Środowiska. Etat jest zawsze niższy od przyrostu masy drewna w tym samym okresie, dzięki czemu wielkość zasobów leśnych leśnych (tzw. zapas „drewna na pniu") i lesistość Polski nieustannie rośnie.
W Nadleśnictwie Przysucha średnioroczny etat cięć wynosi 63 tys m³ co stanowi 2,5% całkowitego zapasu drewna na pniu. Zasobność drzewostanów systematycznie się zwiększa – od 140 m³/ha w latach sześćdziesiątych do 257 m³/ha w bieżącym okresie gospodarczym
W corocznym pozyskiwaniu drewna ok 58 % stanowią użytki rębne, za 42% użytki przedrębne.
Po przekroczeniu pewnego wieku drzewa w naturalny sposób obumierają, dlatego w drzewostanach dojrzałych prowadzi się cięcia rębne, robiąc miejsce dla młodego pokolenia lasu. Aby drzewostan mógł być użytkowany gospodarczo nie może przekroczyć granicy tego wieku, czyli tzw. wieku rębności. Wiek rębności głównych gatunków drzew Nadleśnictwa Przysucha wynosi :
So, Md-100 lat, Jd,Bk,Kl,Js,Jw.-120 lat, Db-140 lat, Św,Gb,Brz,Ol-80 lat, Os-50lat, Tp-40 lat.
Na powierzchniach gdzie usunięto drzewostan niemal natychmiast przystępuje się do założenia nowego pokolenia lasu, czyli odnowienia.
W młodszych drzewostanach, ze względu na ich potrzeby hodowlane, prowadzi się cięcia przedrębne tzw. czyszczenia i trzebieże. Mają one charakter pielęgnacyjny i wyprzedzają o kilka lat proces naturalnego wydzielania się drzew. W trakcie tych cięć usuwa się drzewa uznane za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu.
Czasami zdarza się, że w wyniku klęsk żywiołowych powstają duże ilości cięć niezaplanowanych. Przystępuje się wówczas do pozyskiwania drewna z powierzchni poklęskowych, wstrzymując jednocześnie część pozyskania drewna na powierzchniach planowych.
Pewną ilość drzew obumierających pozostawia się w lasach do ich naturalnej śmierci i rozkładu. Martwe drewno jest bowiem kluczowe dla zachowania bioróżnorodności i możliwości rozwoju całego szeregu organizmów funkcjonujących w ekosystemach leśnych.
Większość drewna pozyskiwanego w Nadleśnictwie Przysucha stanowi drewno drzew iglastych – głównie sosny i jodły, oraz liściastych -  najczęściej dęba, brzozy i buka.
Prace związane z wycinką drzew prowadzone są przez wykwalifikowanych pilarzy świadczących usługi dla Nadleśnictwa Przysucha. Coraz częściej w ciężkiej pracy wyręczają człowieka specjalistyczne maszyny wielooperacyjne.
Pozyskane drewno trafia głównie do przedsiębiorstw zajmujących się dalszym jego przerobem. Drewno opałowe nabywane jest przez lokalnych mieszkańców.
Poza użytkowaniem głównym realizowane jest także tzw. użytkowanie uboczne – co roku do mieszkańców regionu trafiają z przysuskich lasów bożonarodzeniowe drzewka, pozyskiwany jest również stroisz jodłowy.
Choć wśród ustawowych celów prowadzenia gospodarki leśnej produkcja drewna zajmuje ostatnie miejsce, to stanowi ona ważny składnik działalności gospodarczej nadleśnictwa. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży pozyskanych produktów finansują bowiem całą działalność prowadzoną w lasach – to za nie produkujemy materiał sadzeniowy, budujemy drogi leśne, udostępniamy lasy dla społeczeństwa, prowadzimy edukację leśną, a przede wszystkim hodujemy i chronimy istniejące drzewostany oraz sadzimy nowy las.