Celem nadrzędnym spośród podstawowych celów i zasad gospodarki leśnej, określonych w ustawie o lasach, jest trwałe utrzymania lasów dla ciągłego spełniania przez nie wielostronnych funkcji środowiskotwórczych, społecznych, ochronnych i gospodarczych. Realizacja tego celu wymaga zwiększenia odporności drzewostanów, m.in. poprzez zachowanie i wzbogacenie różnorodności biologicznej oraz bogactwa genetycznego ekosystemów leśnych, a jednym z podstawowych narzędzi jego realizacji jest plan urządzenia lasu. W planowaniu urządzeniowym uwzględniane są wytyczne zawarte w: „zasadach hodowli lasu", „instrukcji ochrony lasu", „instrukcji ochrony przeciwpożarowej" i innych zasadach, instrukcjach i wytycznych, obowiązujących w Lasach Państwowych.

Plan urządzenia lasu (plan u.l.) składający się z:

1. części inwentaryzacyjnej, zawierającej:

a) opis taksacyjny lasu wg stanu na dzień 1 stycznia pierwszego roku obowiązywania planu u.l.

b) wykaz powierzchni lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia, zwany „rejestrem gruntów", sporządzony wg podziału   administracyjnego kraju, z podaniem rodzajów użytków gruntowych,

c) tabele klas wieku drzewostanów obejmujące zestawienia powierzchni lasów wg: gatunków drzew w drzewostanach, klas wieku, typów siedliskowych lasu oraz funkcji lasów, w tym lasów ochronnych,

d) mapę gospodarczą lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia, w skali 1:5000,

e) ogólny opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia wg stanu na 1 stycznia pierwszego roku obowiązywania planu u.l. zawierający dane dotyczące przestrzennego usytuowania nadleśnictwa, historii gospodarki leśnej, warunków przyrodniczych i ekonomicznych produkcji leśnej oraz stanu zasobów leśnych,

2. analizy gospodarki leśnej w minionym okresie,

3. programu ochrony lasu,

4. części planistycznej, zawierającej w okresie objętym planem u.l.:

a) wyszczególnienie celów i zasad trwale zrównoważonej, wielofunkcyjnej gospodarki leśnej oraz przewidywane sposoby ich realizacji,

b) ilość przewidywanego do pozyskania drewna (etat cięć), określoną miąższość użytków głównych (rębnych i przedrębnych), stanowiącą maksymalną wielkość rozmiaru pozyskania drewna na okres obowiązywania planu u.l.,

c) zadania dotyczące zalesień o odnowień,

d) kierunkowe zadania z zakresu ochrony lasu, w tym ochrony przeciwpożarowej, przedstawione opisowo oraz na mapach w ujęciu tematycznym i przeglądowym,

f) kierunkowe zadania z zakresu gospodarki łowieckiej, przedstawione opisowo oraz na mapie w ujęciu tematycznym i przeglądowym,

g) potrzeby w zakresie infrastruktury technicznej, w tym dotyczące turystyki i rekreacji, przedstawione opisowo w nawiązaniu do wielkości zadań gospodarczych.

Zawarte w średniookresowym planie u.l. wykazy i zestawienia czynności gospodarczych dla nadleśnictwa są do wykonania w okresie 10 lat.

Dla prawidłowego planowania hodowlanego, warunkującego osiągnięcia równowagi ekologicznej lasu, określone są warunki przyrodnicze gospodarki leśnej poprzez wykonania prac glebowo-siedliskowych.

Celem prac siedliskowych jest zinwentaryzowanie oraz przedstawienie w formie kartograficznej i opisowej siedlisk leśnych.

Produktem końcowym tych prac jest operat glebowo-siedliskowy dla nadleśnictwa (sporządzony na okres 50 lat) obejmujący:

- mapy glebowo-siedliskowe – obraz przestrzennego występowania gleb i siedlisk leśnych,

- elaborat siedliskowy - opis wyników prac siedliskowych, ogólnych warunków przyrodniczych i zalecenia gospodarcze,

- materiały dokumentacyjne – opisy założonych powierzchni siedliskowych, zestawienia tabelaryczne elementów gleb, runa, drzewostanu, wyniki laboratoryjne analiz gleb, dokumentacja fotograficzna.